يَٰٓأَيُّهَا

ٱلنَّبِيُّ

إِذَا

جَآءَكَ

ٱلۡمُؤۡمِنَٰتُ

يُبَايِعۡنَكَ

عَلَىٰٓ

أَن

لَّا

يُشۡرِكۡنَ

بِٱللَّهِ

شَيۡـٔٗا

وَلَا

يَسۡرِقۡنَ

وَلَا

يَزۡنِينَ

وَلَا

يَقۡتُلۡنَ

أَوۡلَٰدَهُنَّ

وَلَا

يَأۡتِينَ

بِبُهۡتَٰنٖ

يَفۡتَرِينَهُۥ

بَيۡنَ

أَيۡدِيهِنَّ

وَأَرۡجُلِهِنَّ

وَلَا

يَعۡصِينَكَ

فِي

مَعۡرُوفٖ

فَبَايِعۡهُنَّ

وَٱسۡتَغۡفِرۡ

لَهُنَّ

ٱللَّهَۚ

إِنَّ

ٱللَّهَ

غَفُورٞ

رَّحِيمٞ

١٢

Ey Peygamber! İnanmış kadınlar, Allah'a hiçbir ortak koşmamak, hırsızlık yapmamak, zina etmemek, çocuklarını öldürmemek, başkasının çocuğunu sahiplenerek kocasına isnadda bulunmamak ve uygun olanı işlemekte sana karşı gelmemek şartıyla sana beyat etmek üzere geldikleri zaman, onları kabul et; onlara Allah'tan bağışlanma dile; doğrusu Allah, bağışlayandır, acıyandır.