وَمَا

قَدَرُواْ

ٱللَّهَ

حَقَّ

قَدۡرِهِۦٓ

إِذۡ

قَالُواْ

مَآ

أَنزَلَ

ٱللَّهُ

عَلَىٰ

بَشَرٖ

مِّن

شَيۡءٖۗ

قُلۡ

مَنۡ

أَنزَلَ

ٱلۡكِتَٰبَ

ٱلَّذِي

جَآءَ

بِهِۦ

مُوسَىٰ

نُورٗا

وَهُدٗى

لِّلنَّاسِۖ

تَجۡعَلُونَهُۥ

قَرَاطِيسَ

تُبۡدُونَهَا

وَتُخۡفُونَ

كَثِيرٗاۖ

وَعُلِّمۡتُم

مَّا

لَمۡ

تَعۡلَمُوٓاْ

أَنتُمۡ

وَلَآ

ءَابَآؤُكُمۡۖ

قُلِ

ٱللَّهُۖ

ثُمَّ

ذَرۡهُمۡ

فِي

خَوۡضِهِمۡ

يَلۡعَبُونَ

٩١

[91] และพวกเขามิได้ให้ความยิ่งใหญ่แก่อัลลอฮฺตามควรแก่ความยิ่งใหญ่ของพระองค์ (จงรำลึก) ขณะที่พวกเขากล่าวว่า อัลลอฮฺมิได้ทรงประทานสิ่งใดแก่ปุถุชนคนใด จงกล่าวเถิด (มุฮัมมัด) ว่า ผู้ใดเล่าที่ได้ทรงประทานลงมา ซึ่งคัมภีร์ที่มูซานำมาเป็นแสงสว่าง และคำแนะนำแก่มนุษย์ ซึ่งพวกท่านได้บันทึกไวในกระดาษ โดยที่จะได้เปิดเผยมันและก็ปกปิดมันไว้มากมาย และพวกเจ้าถูกสอนในสิ่งที่ทั้งพวกเจ้า และบรรพบุรุษของพวกเจ้ามิได้รู้มาก่อน จงกล่าวเถิด (มุฮัมมัด) ว่า (ผู้ทรงประทาน) คืออัลลอฮฺ นั่นเอง แล้วจงปล่อยพวกเขาสนุกสนานกันในการวิพากษ์วิจารณ์ของพวกเขาต่อไป