فَلَمَّا

قَضَيۡنَا

عَلَيۡهِ

ٱلۡمَوۡتَ

مَا

دَلَّهُمۡ

عَلَىٰ

مَوۡتِهِۦٓ

إِلَّا

دَآبَّةُ

ٱلۡأَرۡضِ

تَأۡكُلُ

مِنسَأَتَهُۥۖ

فَلَمَّا

خَرَّ

تَبَيَّنَتِ

ٱلۡجِنُّ

أَن

لَّوۡ

كَانُواْ

يَعۡلَمُونَ

ٱلۡغَيۡبَ

مَا

لَبِثُواْ

فِي

ٱلۡعَذَابِ

ٱلۡمُهِينِ

١٤

[14] ครั้นเมื่อเราได้กำหนดความตายแก่เขา มิได้มีสิ่งใดบ่งชี้แก่พวกเขาถึงความตายของเขา นอกจากปลวกใต้ดินแทะกินไม้เท้าของเขา ดังนั้น เมื่อเขาล้มลงพวกญินก็รู้อย่างชัดแจ้งว่า หากพวกเขารู้ในสิ่งพ้นญาณวิสัยแล้ว พวกเขาจะไม่ต้องมาทนทุกข์ทรมานที่น่าอดสูเช่นนี้