وَإِذۡ

غَدَوۡتَ

مِنۡ

أَهۡلِكَ

تُبَوِّئُ

ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

مَقَٰعِدَ

لِلۡقِتَالِۗ

وَٱللَّهُ

سَمِيعٌ

عَلِيمٌ

١٢١

و (به یاد آور) زمانی را که (در جنگ احد) بامدادان از میان خانواده خود بیرون آمدی (و) مؤمنان را برای جنگیدن در مواضعی می‌گماردی، و الله شنوای داناست.

و (نیز به یاد آور) هنگامی‌که دو گروه از شما (= بنوسلمه و بنوحارثه) خواستند که سستی ورزند، و الله یاور (و نگهدار) آن‌ها بود، و مؤمنان باید تنها بر الله توکل کنند.